KLINKT GOED.

LEUK MUSEUM.

Het Stedelijk Museum van Schiedam is leuk. Telkens word ik weer verrast door verfrissende en belangwekkende exposities. Vanmiddag was ik daar met een clubje vrijwilligers van een zorgorganisatie. Elke woensdagmiddag gaan we met elkaar wat leuks doen. De ene week doen we iets met natuur de andere week iets met cultuur. Vandaag dus cultuur. We zijn met zijn zessen. Geen van allen weten we precies wat voor exposities er zijn.

Lees maar wat we gaan zien:  

Daan van Golden

Een geblokte theedoek, een stukje inpakpapier, een afbeelding in de krant of een onscherpe foto. Voor de schilder Daan van Golden (1936-2017) zijn dit geen betekenisloze beelden.  Hij schildert de bestaande patronen na of ontdekt de schoonheid in de toevallige momenten die hij met de camera vastlegt. Het maakt Daan van Golden tot een zeer . De tentoonstelling Daan van Golden. The Original in Stedelijk Museum Schiedam geeft een overzicht van zijn bijzondere oeuvre. Te zien zijn de meditatieve schilderijen waarmee Van Golden wereldberoemd werd. Het begrip originaliteit krijgt een heel nieuwe betekenis: niet langer het creëren van iets nieuws staat voorop, maar de schoonheid zien in dat wat er al is.

Vrouwen van Schiedam.

Stedelijk Museum Schiedam viert 750 jaar vrouwelijke kracht in de stad met de tentoonstelling Vrouwen van Schiedam. Precies 750 jaar geleden verleende Aleida van Holland, stadsrechten aan Schiedam. Dit markeert het begin van een lange geschiedenis waarin vrouwen de stad mede vormgeven en draaiende houden. Van de zakenvrouw Neeltje Andries uit de zestiende eeuw, tot vrouwen van nu, die waardevolle initiatieven als de Kledingbank  – de vrouwen van Schiedam zijn onmisbaar. Met deze tentoonstelling krijgen hun verhalen het podium dat ze verdienen, waarbij zowel het verleden als het heden van Schiedamse vrouwen centraal staat.

I hit you with a flower.

Van 23 november 2024 tot en met 4 mei 2025 is in Stedelijk Museum Schiedam I Hit You With a Flower – suikerzoete kunst met een bite te zien. Een oogstrelend zoete tentoonstelling die diversiteit in de maatschappij glorieus viert. Het is een eerbetoon aan ‘meisjeskunst’, een term die vaak denigrerend is bedoeld, maar nu als geuzennaam wordt gebruikt. Te zien is werk van pioniers tot jonger talent. Ruim twintig (inter)nationale kunstenaars blinken uit in roze, pastel of juist knalkleuren, goud, glitter, bloemen en andere motieven. Zij maken frivole kunstwerken. Deze kunstenaars betrekken je via een verrukkelijke verleidingsstrategie bij hun fluwelen activisme en de open samenleving waar zij voor staan. Engagement was nog nooit zoveel fun.

 

We hebben ervan genoten. Alle drie de exposities zijn grote klasse. Voor ons springt de suikerzoete kunst er uit.

Ga dat zien!

BLUEGRASS

 

Zondag  is het prachtig weer voor het jubilerende Bluegrass festival in het Oude Noorden. Ik ga er met mijn vriend Bert naar toe. Op het Pijnackerplein wordt het festival voor de tiende keer georganiseerd. Toen ik nog in Het Oude Noorden woonde ging ik er steevast naar toe maar na mijn scheiding, alweer zeven jaar geleden, ben ik er niet meer geweest. Waren er destijds enkele honderden bezoekers dit jaar schat ik het bezoekersaantal op enkele  duizenden.  Dan is nog maar het halve plein in gebruik als festivalterrein.  Nu dus het hele plein. Vroeger kon je gewoon komen aanlopen vanuit elke willekeurige richting en aanschuiven achter de toehoorders rondom de prachtige muziektent. Dat is dan nog het enige podium.  Op deze zondag is het Pijnackerplein helemaal met hekken  afgezet. Er is een centrale in- en uitgang gecreëerd. Voor elke bezoeker wordt een nummertje  van een rol afgescheurd. Ik ben 12.987, Bert 12.988 (en Ernie 12.989). Dat is aardig wat.  Vrolijke en verfrissend klinkt de bluegrass-muziek over het terrein. Beluister dit genre maar eens op ‘you tube’ of ‘spottify’.

Op het terrein zijn volop eet- en drinkkraampjes, tafeltjes en bankjes. Aan toiletten ontbreekt het  jaren geleden nog wel eens. Er wordt dan door de mannen onbeschaamd tegen de fraaie geveltjes gepiest. Toiletten zijn er zat nu. Net als voorheen heeft een groot aantal bezoekers  zelf (tuin)stoeltjes meegenomen.  Nieuw voor mij zijn de merchandising, workshops, theatervoorstellingen  en de goochelaar.

De sfeer zit er goed in. Iedereen van jong tot oud loopt te stralen, mooi te zijn.  Veel dames dragen kleurrijke, weinig verhullende kleren. De veelal in het zwart geklede oudere heren, bijna allemaal met een klein goed gesoigneerd baardje, lopen vol trots te showen, hoe jeugdig ze zich nog wel voelen.  Iedereen  kan hier vandaag swingen op aanstekelijke muziek. De vrouwen zijn  zoals gewoonlijk meer tot dansen geneigd dan de heren; die  zitten liever met een biertje in hun hand ritmische hoofdbewegingen te maken.

Het klinkt nu allemaal wel erg positief  maar toch ben ik dat eigenlijk níét helemaal. Ik ben er bijzonder teleurgesteld over dat het geen echt, puur bluegrass festival meer blijkt te zijn. Ik heb in de korte tijd dat ik er ben, zondagmiddag, muziek gehoord die meer verwant is aan de jazz en de soul. Bands waarin saxofoon, klarinet, piano de hoofdmoot vormen  hebben niks te maken met blue grass. Bij dat genre horen: banjo, gitaar, bas en viool. Als ik musici met die instrumenten in een wervelend tempo muziek hoor maken dan kan ik, normaal gesproken,  niet meer stil blijven staan. Met die knieblessure die ik nu heb moet ik wel.   

‘The old dutch Riverhoppers’  geven drie kwartier lang een show met old time en bluegrass uit pioniersjaren van o.a. Bill Monroe. Dit is dus een voorbeeld van een band die tot swingen dwingt.

Veel minder boeide mij  de als ‘de nieuwste soulsensatie’ uit Engeland aangekondigde band. Goeie muziek, dat  wel maar daar ben ik niet voor gekomen. Bert en ik nemen een biertje (3 euro per stuk) en schuifelen langzaam maar zeker in de richting van het podium waar straks ‘The long gone daddies’  gaan optreden.’ Het blijkt een uitstekende band te zijn met goede zang een prima pedal steelbespeler.

Het is dan half zeven. Tijd om naar huis te gaan. Van het ultra levendige Oude Noorden terug naar het supersaaie Prinsenland.