En ineens
regende het terwijl het KNMI droog weer met 25 graden beloofd had. Het duurde
niet lang, die regen hooguit een half uurtje maar als je er in je overhemmetje en je korte broek in liep was je toch mooi
zeiknat. Nu is het weer zonnig en hangt
de korte broek naast het overhemd vrolijk aan de waslijn te drogen. Ik heb
gelukkig meer zomerkleren. Nu heb ik, voor binnen, een rood t-shirt aangedaan
met een (oud) blauw voetbalbroekie. Daar ga ik niet mee naar buiten want dan
loop ik voor lul; voor al met dat voetbalbroekie en zeker nog deze week, omdat er een vignet
van de voetbalclub Sparta op staat. Ik weet precies hoe het gaat: Iedereen die
voorbij loopt moet een opmerking maken over de degradatie van Sparta ... want er
is een hoop leedvermaak in het Rotterdamse over die degradatie. Als je in
Rotterdam niet voor Sparta bent dan ben je wel voor Feijenoord of Excelsior en
de fans van die clubs vinden het allemaal reuzeleuk dat Sparta afgedaald is
naar de Jupiler League oftewel de Eerste voetbaldivisie. Spontaan wordt er dan
bij het langs mij heen lopen geneuried, gefloten of brutaalweg ook gezongen ‘Sparta
is de club van Rotterdam, Sparta is de club van Rotterdam,’ etcetera, tot ze
uit mijn gehoorveld verdwenen zijn. Ik zou ze stuk voor stuk wel een optater
willen geven en daarom doe ik dat oude voetbalbroekie niet aan, want ik wil er
geen ruzie over hebben met die lui van Feijenoord en Excelsior. Laat die die clubs
maar lekker in de Eredivisie voetballen en zeker van dat Excelsior: dat mag wel
oppassen, want dat is heus zo bijzonder niet, ja, dit jaar ging het toevallig goed
maar dat wil nog niet zeggen dat ze het het volgend jaar weer zo goed gaan doen.
Over Feijenoord houd ik mijn mond dicht, want die supporters kunnen niks hebben ...
al gaat het nog zo slecht met die club, je wordt zo om niks in mekaar geslagen
en daar heb ik helemaal geen zin in en dat alleen om een oud voetbalbroekie.
In de buurt
waar ik woon weet ik van een paar mensen dat ze Sparta-fan zijn en die heb ik
de laatste drie dagen niet buiten gezien, kejje nagaan ...de schaamte is
kennelijk groot. Maar ik wil er geen
woorden meer over vuil maken.
Het is meer
tijd om positief te zijn over bijvoorbeeld het weer. Want ik begon wel over
regen maar het is toch mooi een van de mooiste april-meien, die we de afgelopen
jaren gehad hebben. Ik kan me tenminste met mijn 67 jaar geen mooiere april-mei
maanden herinneren. Ik denk dat het KNMI nog nooit zo’n lekkere april-mei-periode
geregistreerd heeft en het kloterige is, ik kan er niet van genieten, want ik
moet (van de huidarts)zo weinig mogelijk in de zon zijn en mijn huid (behalve
mijn benen dan)zoveel mogelijk bedekken. Dus voor mij geen opgestroopte mouwen meer
of een onbedekte schedel dat kan in de volle zon allemaal huidkanker gaan opleveren,
in de toekomst. In het verleden heb ik teveel met mijn kop in de zon gelopen en
gefietst waardoor mijn hoofdhuid al behoorlijk verziekt is.
Dus al met
al ben ik qua temperatuur wel blij met dit weer maar ik ben er negatief over omdat
ik nooit eens lekker van het zonnetje mag genieten (behalve mijn benen dan).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten