WACHTKAMER

Zaterdag heb ik 4 uur in het IJsselland ziekenhuis doorgebracht. Mijn vriendin was verkouden en ze vreesde voor een longontsteking. Zaterdag had ze koorts: 38,3. Dat laatste was voor de ambulante arts van het IJsselland ziekenhuis om met gezwinde spoed naar het huis van mijn vriendin te komen en haar uitputtend te onderzoeken. Volgens die ambulance-dokter moest ze in het ziekenhuis onderzocht worden. Die zaterdag …..  ik ging met mijn vriendin mee…we gingen per taxi want behoorlijk openbaar vervoer is er in deze wijk niet bij. We werden door de receptionistes allervriendelijkst ontvangen. Waarschijnlijk hadden zij mijn vriendin ook telefonisch te woord gestaan want ze vroegen meteen hoe het er nu mee was met het hoesten en de pijn aan de longen en de rug……Nou, dat was nog even vervelend als een uurtje eerder. We mochten plaats nemen in de wachtkamer waar al acht andere mensen zaten.

Er zat een man in sportkleding, die duidelijk heel veel pijn had, hij zat zich letterlijk te verbijten. Wat hij precies had kwamen we voorlopig niet te weten. Ik vermoedde wel dat hij op een kunstgrasveld gevoetbald had en gevallen was. Het leek er op dat hij zijn pols had gebroken. Ondertussen kwamen er weer mensen binnen onder andere een echtpaar met een klein jongetje , net geen baby meer, die er bijna dood uitzag. Het kind zei ‘neen’ tegen elk aanbod van eten of drinken. De ouders leden niet onder het duidelijk doodzieke kind. Ze maakten grapjes  en speelden vrolijk met hun smartphone. Ondertussen was er bijna twee uur voorbij en de meeste mensen die in de wachtkamer zaten toen wij daar binnen kwamen waren inmiddels aan de beurt geweest. Nou moet natuurlijk niet iedereen een zelfde dokter hebben. Er waren nogal wat kinderen die hadden natuurlijk een kinderarts nodig, zeker dat bijna dode jongetje en wel met spoed. Mijn vriendin had een longarts nodig…..maar die bleek ergens ver weg te bivakkeren want  na drie uur waren wij nog steeds niet aan de beurt.

Het zou een hele verbetering zijn als er in de wachtkamer voor wat meer sfeer zou worden gezorgd. Toegegeven het is allemaal een grote ellende daar niet van  maar daarom juist kan een stukje amusement de nodige ontspanning geven. Waarom wel een clinic clown in een ziekenhuis met doodzieke kinderen en waarom kan er geen clinic clown werken in de ellendige wachtkamer van willekeurig welk ziekenhuis. Het zal wel te duur zijn, hoewel ik me heb laten vertellen dat die clinic clowns allemaal vrijwilligers zijn. Het hoeven niet alleen maar clinic clowns te zijn….. ook is het mogelijk om een moderne televisie met een groot scherm op te hangen en daar leuke romantische komedies  of tekenfilms voor de jeugd op te vertonen.

Er kwam nog een dikke vader binnen met een huilend joch van een jaar of vier op zijn arm. Hij vertelde vol trots aan de aanwezigen in de wachtkamer dat hij, enige tijd geleden, voor een jonger ziek zoontje, de mensen van  het ziekenhuis gedwongen had naar zijn huis toe te komen. Bij het ziekenhuis wilden ze dat eerst niet maar toen hij zei dat het kind koorts had  kwamen ze wel ineens in actie. Toen de dikke vader dit gezegd had, ging  het kind op zijn arm plotseling heel hard huilen en dat huilen ging over in rauw kotsen over de baard, de jas en de broek van de onsympathieke vader.  Het was voor mij een van de leukste momenten van de middag.

Nu waren mijn vriendin en ik aan de beurt. We hadden een heel aardige dokter, die zei dat mijn vriendin wel snipverkouden was maar beslist geen longontsteking had.

O ja, voor de volledigheid: bij die kunstgrasvoetballer bleek zijn arm uit de kom geraakt.