Ik kon me
niet herinneren dat ik er opdracht voor gegeven had maar er waren opeens drie
man aan het werk in mijn huis. Wat me het eerst opviel was dat de hele
woonkamer ontruimd was……..de fauteuiltjes, de bank, de lampen, het vloerkleed,
de planten, de gordijnen, de schilderijen, de kasten, de televisie en de stereo
installatie, de klok, alles was weg en ze stonden behang van de muren af te
trekken die drie mannen . Het waren geen echte Nederlanders zo te zien het
waren buitenlanders. Een was een Chinees, eentje was een creool en een was
duidelijk een Mexicaan want hij had nog zo’n grote hoed op …..een sombrero heet
dat geloof ik. De andere twee hadden ook wel een hoofddeksels op maar die heten
bij ons gewoon ‘petjes’. Het was behoorlijk koud in de woonkamer, dat klopt wel
want het was winter maar het was vooral koud omdat het klapraam open stond. Ze
hadden gek genoeg wel de kachel hoog aangezet (op 24 graden) zodat er voor de
vogeltjes gestookt werd. Opeens snapte ik waarom het raam openstond: ze gooiden
alle behang in proppen naar buiten . Dat zou echt een rotzooitje worden beneden.
Ik ga vast heibel met mijn buren krijgen als dat zo doorgaat. Ik liep even naar
het balkon om naar beneden (ik woon op de 4e étage)te kijken en zag
tot mijn grote verbazing (en schrik) dat mijn hele meubilair daar beneden aan diggelen
lag. Bovenop de berg zooi lag het prachtige schilderij dat mijn ex-vrouw ooit
eens (45 jaar geleden) van mij gemaakt had. Het eigenaardige was dat ik wel
verbaasd was, ontstelt bijna, maar totaal niet de neiging had om in te grijpen:
ik stond er bij en keek ernaar. Op het moment dat ik van het balkon terug kwam
waren ze klaar met het behang afrukken. Toen kwam er een vierde buitenlander
binnen: een Jood, zo’n ouderwetse met een keppeltje, een lange vlassige baard
en een paar vlechten en helemaal in het zwart gekleed. Hij had een paar emmers
witsel op het karretje staan dat hij
voortduwde. Er lagen ook nog vier kwasten en lange stokken op dat karretje.
Zodat het mij wel duidelijk was wat er zo meteen ging gebeuren: de heren gingen
witten. Het was een goed op elkaar ingewerkt stel: ze haalden tegelijkertijd de
deksel van het witsel en gingen met een stukhout in het witsel zitten roeren.
Voor zover ik weet ging dat geheel geruisloos maar ze deden het wel in
hetzelfde ritme. Ik vroeg me nog steeds af hoe ze op het idee waren gekomen om
hier in mijn woonkamer aan de slag te gaan. Inmiddels waren ze begonnen met witten
en logisch, binnen de kortste tijd waren ze alweer klaar en gingen ze mijn huis
uit. Het plafond was prachtig wit geworden. Toen kwamen er twee Nederlandse
behangers (met alle twee een helm op hun hoofd)die het voor elkaar kregen om in
een half uur tijd de woonkamer met prachtig blauw behang te behangen. De
witters kwamen nog even terug om de woonkamer schoon te maken en alsof het
allemaal zo afgesproken was met mij, werden de mooiste meubeltjes, gordijnen, schilderijen, kasten, planten,
een kleedje, een tv, een salontafel, een stereo installatie, een bankje (allemaal
spiksplinternieuw en helemaal mijn smaak) de woonkamer in gesjouwd. Ik stond het met mijn mond vol
tanden allemaal aan te kijken, zoiets
had ik nog nooit meegemaakt. Dit bleek
alleen een droom te zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten