Vrijdagavond
ben ik met mijn oudste zoon naar Sparta geweest. Hij had twee kaartjes gekregen
van een collega voor de wedstrijd Sparta - Heerenveen. Het waren kaartjes voor
de tribune die de naam ‘Businessclass’
draagt. Ik twijfelde aanvankelijk om mee te gaan want het zou die avond nogal
koud worden en mijn rechter arm kan slecht tegen de kou sinds ik daar een
ongeluk mee gehad heb. ‘Neen,’ zei mijn zoon ‘je zit daar binnen, warm, achter
glas.’ In dat geval was het geen enkel probleem. Ik ging mee. We aten eerst nog wat bij mij thuis. Het was
vrijdag dus het was peentjes met vis; een heerlijk meloentje toe. Daarna gingen
we op weg naar Spangen.
Bij de
entree van het Sparta stadion was het een drukte van belang. Het leek net een uitstekend
bezochte receptie met volop aanwezige drankjes en gezellige snacks ... veel kale, grijze mannen en nauwelijks
vrouwen… terwijl mijn zoon die kaartjes toevallig juist van een vrouw gehad had
… zij had die kaartjes weer gekregen omdat ze al weer 35 jaar bij Sparta kwam.
Wij waren aan de late kant en wilden
gelijk doorlopen naar onze verwarmde
plek. Echter zo’n plek als we ons voor hadden gesteld was het niet. Onze
plekken waren gewoon in de koude openlucht
maar er waren wel elektrische kacheltjes aan het dak van de tribunes bevestigd.
Heel érg warm werd het daardoor niet maar ik kon het met ‘mijn gauw-koude arm’
wel aan op die plek.
Ik heb me
niet verveeld met die wedstrijd. Het leek haast wel of beide ploegen tevreden
waren met een gelijk spel. Er is zegge en schrijven door beide teams een keer
op doel geschoten. Voor de rest speelde al het spel zich af op het middenveld
met soms aardige acties aan beide zijden. De mooiste actie kwam van een
Heerenveen-speler (uit Noorwegen), die in een razendsnelle beweging drie
Spartaspelers tegelijk ‘voor joker zette’ en vervolgens ook nog eens een mooie
voorzet gaf. Niemand was verbaasd over de uiteindelijk einduitslag: Sparta - Heerenveen 0 – 0.
Het was een
mooi gebaar van Sparta dat alle bezoekers van de Businessclasstribune in de
rust gratis wat te drinken kregen. Er was voor elck wat wils, van pils tot
chocolademelk. Ik nam een lekker koud Jupiler-biertje.
We waren
naar het stadion gegaan met de auto van mijn zoon. Terug gingen we ieder ons
weegs. Mijn zoon woont namelijk Oegstgeest en dan zou het waanzin zijn als hij
mij eerst naar Alexanderpolder zou brengen. Zijn auto had hij geparkeerd bij
het Marconiplein. Hij zou de snelweg naar Den Haag pakken bij Blijdorp. Ik ging
van Marconiplein per metro naar het mij zo geliefde Alexanderpolder. Tien
minuten moest ik wachten tot de eerstvolgende metro zou komen. Gelukkig was het
niet zo druk op het perron. De meeste Sparta supporters hadden de metro
hiervoor al gepakt. Die metro heb ik gemist omdat ik in het Sparta-stadion nog
even een drankje heb staan drinken met mijn zoon en we hebben natuurlijk ook
nog wat staan napraten over de wedstrijd. Mijn zoon vond de eerste helft wel
goed en de tweede helft heel slecht en ook had hij, net als ik, genoten van de
actie van die Noorse Heerenveen-speler.
Die tien
minuten wachten op de metro waren snel voorbij. De metro liep toch nog aardig
vol. Vervelend vond ik wel dat er maar liefst vier fietsen in dat metro stel
stonden. Dat moet straks wel heisa geven bij het uitstappen. Waarom zouden die
mensen eigenlijk niet gewoon gaan fietsen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten