Het kost me
tegenwoordig heel veel moeite om vroeg mijn bed uit te komen. Maar lang in mijn
bed blijven liggen mag ik nou ook weer niet van mezelf. Vroeger was ik altijd ‘haantje
de vroegste’ (…is niet goed, weet ik). Voor zevenen was ik er uit en om half
acht zat ik te spinnen in de sportschool.
Mijn
vriendin Babs zegt dat ik mijn bed niet uit wil komen door de slaappillen die
ik slik maar dat is gelul want die slaappillen slik ik nu al bijna 20 jaar (sorry
hoor Babs). Ik denk dat ik wel weet hoe het komt dat ik er niet uit wil komen: als
ik vroeg uit mijn bed kom moet ik van mezelf naar het zwembad, het zwembad met
het veelste koude water (18 graden!). Daarom blijf ik dan ook liggen tot half
negen, als het banenzwemmen (van 7 uur tot half 9) voorbij is.
Om half
negen kom ik er uit, eet en drink wat en ga opgewekt naar de sportschool om te
crossen, te handfietsen, te roeien, gewichten te tillen, (tot maar liefst 15
kilo) op een apparaat te zitten waar ik buik- en rugspieroefeningen op kan doen
en tot slot gebruik ik dan nog wat ‘sportschoolmachines’ voor mijn liezen en
bovenbenen. Dat vind ik dan wel heerlijk om te doen. Hiervoor hoef ik dus niet
vroeg mijn bed uit ….. de sportschool gaat pas om half negen open.
Ik kan op de
sportschool nog niet alles doen wat ik wil. Ik heb namelijk anderhalf jaar geleden
een smak gemaakt en daarbij mij rechterarm en -schouder gebroken en een
zenuwbaan beschadigd. Nu is eindelijk de tijd aangebroken dat ik eens iets
anders mag gaan proberen dan de oefeningen die ik van de fysiotherapeut op krijg.
De fysiotherapeut wil me namelijk niet meer zien … ik ben meer dan een jaar bij
haar onder behandeling geweest dat vindt zij (en ook de
verzekeringsmaatschappij) wel genoeg en
de rest van de schade moet al doende herstellen; door te wandelen, fietsen en
bezig zijn in de sportschool onder andere. De fysiotherapeute heeft voor de
sportschoolinstructeur opgeschreven wat voor oefeningen ze allemaal met mij
gedaan heeft en samen met hem ga ik volgende week een trainingsschema
opstellen. Eindelijk breekt de tijd aan dat ik ook met links weer een beetje
kan gaan trainen. De revalidatie van mijn rechterkant heeft zo belachelijk veel
aandacht opgeslurpt dat de spierbundels aan mijn linker-kantje, tot zielige
slappe rimpelige theezakjes zijn verworden. Totaal verwaarloosd!
Maar vanaf
volgende week gaat daar weer aan gewerkt worden. Overigens wil ik helemaal niet
de indruk wekken, dat ik voor mijn val een body-builder pur sang was. Verre van
dat. Ik was een normale tamelijk slanke man met redelijke, op de sportschool
gevormde arm-, borst-, buik- en beenspieren, niet meer en niet minder.
De fysiotherapeute vindt, dat ik twee keer per week
naar de sportschool moet gaan voor een voorspoedig herstel. Dat lijkt me
persoonlijk wel wat weinig. Ik heb me voorgenomen vier keer per week te gaan en
eigenlijk zou ik ook vier keer per week moeten gaan zwemmen, maar dat komt dan
wel als het wat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten