We bellen meestal op donderdagavond
met elkaar mijn vriend Keith, een Engelsman en ik. Of hij belt of ik. Deze keer
had ik er totaal niet meer aan gedacht. Niet dat ik het nou zo druk had vandaag
… sterker ik had de hele dag zowat geen
fuck te doen.
’s Morgens van elf tot twaalf
mijn ex aan de lijn gehad in verband met de belastingaangifte 2015 en wat nooit
gebeurt: ik heb tot half twee in mijn in mijn pyjama de krant zitten lezen.
Een van de dingen die ik vandaag
persé nog wil doen, is bij de Action een nieuwe nietmachine kopen, gelijk
nietjes erbij natuurlijk, voor al die belastingpapieren. En als je dan toch bij
de Action ben dan denk je al gauw o, ja, een plantenspuitje, dat heb ik ook
nodig en dat leuke witte pannetje kan ik ook goed gebruiken en … nu de ‘schijf
van vijf’ toch weer helemaal veranderd is, neem ik die zak olienoten ook maar gelijk
mee: tja, je moet tegenwoordig minimaal 25
gram olienoten eten per dag … zoutloos … hè verdorie zijn die Action-nootjes mèt
zout; zie ik thuis pas. Ik had eigenlijk ook nog handschoenen nodig maar die
verkopen ze in de lente niet meer bij de Action. Nergens niet trouwens.
Keith belde mij deze keer.
Hij loopt steeds slechter, zegt hij. Slijtage aan knieën en enkels. Hij schuifelt in
zijn huisje van fauteuil naar fauteuil, naar deurpost, naar keukenstoel, naar
aanrecht en gaat daar thee zetten. Zo
zag ik hem tenminste bezig, toen ik afgelopen zaterdag even bij hem op bezoek
was.
‘Nog steeds zo slecht met
je benen?’ vraag ik.
‘Ik ben er helemaal kapot
van, Jee …. Ik hoorde vanmiddag dat Kroeif was overleden ik moest er bijna van
janken. Ik heb hem in 1966 nog tegen mijn cluppie Liverpool … zien spelen, voor de Europa Cup … Ajax won
toen met Kroeifie er al bij, hij scoorde ... achttien jaar was hij. Twee keer
heb ik Kroeif nog gezien. Als coach van Barcelona, ook tegen Liverpool. Nu wonnen wij. Pele, Maradonna en Kroeif zijn
de beste voetballers van de wereld op Lionel
Messi na dan, want dat is wel de allerbeste.
Heel goed is ook het werk
van die Kroeif-foundation: wereldwijd zijn er duizenden voetbalkooien en –clinics
opgezet met o.a. zijn geld.’ Keith is niet te stuiten en vol lof over Cruijf .
‘Ik heb Johan Cruijff ook
altijd bewonderd, Keith. Nooit zal ik zijn rol vergeten in het Nederlands
Elftal tijdens het WK van 1974. Nederland
werd toen bijna wereldkampioen.
Wat ik zo mooi van hem vind
is dat hij in zijn carrière steeds de tijd heeft genomen voor zijn publiek. Een
bewijs daarvan is een foto van Cruijff, gewillig poserend met mijn zoon en een
vriendje van hem, na afloop van een voorwedstrijdje in het Sparta-stadion. Die
foto zie ik nog altijd in de kast staan bij mijn zoon. Hij is er blijkbaar
trots op … ik ook wel een beetje.’
Keith is er een beetje
jaloers op, zegt hij.
We hebben het vandaag
alleen maar over Johan Cruijff. Ik spreek, voordat we het gesprek beëindigen,
met Keith af dat ik volgende week donderdag bij hem langs kom. Dan bellen we die
donderdag dus niet … tja: ’ieder nadeel heeft zijn voordeel.’
Als ik zou willen dat
je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd.
J. Cruijff
Geen opmerkingen:
Een reactie posten