donderdag 24 maart 2016

KROEIF

We bellen meestal op donderdagavond met elkaar mijn vriend Keith, een  Engelsman en ik. Of hij belt of ik. Deze keer had ik er totaal niet meer aan gedacht. Niet dat ik het nou zo druk had vandaag  … sterker ik had de hele dag zowat geen fuck te doen.

’s Morgens van elf tot twaalf mijn ex aan de lijn gehad in verband met de belastingaangifte 2015 en wat nooit gebeurt: ik heb tot half twee in mijn in mijn pyjama de krant zitten lezen.

Een van de dingen die ik vandaag persé nog wil doen, is bij de Action een nieuwe nietmachine kopen, gelijk nietjes erbij natuurlijk, voor al die belastingpapieren. En als je dan toch bij de Action ben dan denk je al gauw o, ja, een plantenspuitje, dat heb ik ook nodig en dat leuke witte pannetje kan ik ook goed gebruiken en … nu de ‘schijf van vijf’ toch weer helemaal veranderd is, neem ik die zak olienoten ook maar gelijk mee: tja, je moet tegenwoordig  minimaal 25 gram olienoten eten per dag … zoutloos … hè verdorie zijn die Action-nootjes mèt zout; zie ik thuis pas. Ik had eigenlijk ook nog handschoenen nodig maar die verkopen ze in de lente niet meer bij de Action. Nergens niet trouwens.

Keith belde mij deze keer. Hij loopt steeds slechter, zegt hij.  Slijtage aan knieën en enkels. Hij schuifelt in zijn huisje van fauteuil naar fauteuil, naar deurpost, naar keukenstoel, naar aanrecht en gaat daar thee zetten.  Zo zag ik hem tenminste bezig, toen ik afgelopen zaterdag even bij hem op bezoek was.
‘Nog steeds zo slecht met je benen?’ vraag ik.

‘Ik ben er helemaal kapot van, Jee …. Ik hoorde vanmiddag dat Kroeif was overleden ik moest er bijna van janken. Ik heb hem in 1966 nog tegen mijn cluppie Liverpool  … zien spelen, voor de Europa Cup … Ajax won toen met Kroeifie er al bij, hij scoorde ... achttien jaar was hij. Twee keer heb ik Kroeif nog gezien. Als coach van Barcelona, ook tegen Liverpool.  Nu wonnen wij. Pele, Maradonna en Kroeif zijn de  beste voetballers van de wereld op Lionel Messi na dan, want dat is wel de allerbeste.
Heel goed is ook het werk van die Kroeif-foundation: wereldwijd zijn er duizenden voetbalkooien en –clinics opgezet met o.a. zijn geld.’ Keith is niet te stuiten en vol lof over Cruijf .

‘Ik heb Johan Cruijff ook altijd bewonderd, Keith. Nooit zal ik zijn rol vergeten in het Nederlands Elftal tijdens het WK van 1974.  Nederland werd toen bijna wereldkampioen.
Wat ik zo mooi van hem vind is dat hij in zijn carrière steeds de tijd heeft genomen voor zijn publiek. Een bewijs daarvan is een foto van Cruijff, gewillig poserend met mijn zoon en een vriendje van hem, na afloop van een voorwedstrijdje in het Sparta-stadion. Die foto zie ik nog altijd in de kast staan bij mijn zoon. Hij is er blijkbaar trots op … ik ook wel een beetje.’
Keith is er een beetje jaloers op, zegt hij.

We hebben het vandaag alleen maar over Johan Cruijff. Ik spreek, voordat we het gesprek beëindigen, met Keith af dat ik volgende week donderdag bij hem langs kom. Dan bellen we die donderdag dus niet … tja: ’ieder nadeel heeft zijn voordeel.’


Als ik zou willen dat je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd.

J. Cruijff

Geen opmerkingen:

Een reactie posten