Dit was de dag dat ik bij
de boeren in Nieuw Heeten wilde aankomen. Het was nu nog nacht, pikkedonker, maar
over anderhalf uur, om half zeven zou de zon al een beetje op zijn. Ik wou zeker
om één uur vanmiddag in dat piepkleine dorpje zijn, omdat anders Rob er
misschien nog eerder zou zijn dan ik. O ja …. Rob … Rob was een vriend van me.
Die kwam ook naar Nieuw Heeten. De boeren wisten dat nog niet maar Rob en ik
hadden dat zo met elkaar afgesproken. Rob ging met de trein. Hij reisde eerst
van Rotterdam naar station Deventer; het laatste stukje ging hij met de bus.
Eén uur zou ik wel niet
halen want die colère brommer vertoonde weer kuren. Ging die ineens héél langzaam
rijden en net als ik dan af wilde stappen ging die ineens weer sneller … en dat
niet één keer … dat deed die tig keer per uur. Ik hield dit getreiter niet lang
meer vol en ik sprak met mezelf af: nog twee keer accepteer ik dit en bij derde
keer zou ik de brommer verzuipen in de IJssel (of hoe die waterpartij hiernaast
ook moge heten).
Het leek wel of die
Magneet mijn gedachten kon lezen: een uur lang reed iezonder haperen! Toen was
het weer een kwartier mis: met hooguit vijf kilometer per uur … ik kwam nauwelijks
vooruit. Omdat ik toch moest pissen stopte ik op een gegeven moment maar even
en zette de Magneet, stationair draaiend, op zijn standaard … ik stond net even
de laatste druppeltjes pis van mijn lul af te zwiepen, toen ik tot mijn grote
verbazing zag hoe de Magneet van zijn standaard wipte …. en geheel automatisch
wegreed … gewoon rechtdoor en tot mijn grote verbazing stuurde hij in de eerste
de beste bocht keurig bij en volgde de weg langs de rivier. Ik kon niks anders
doen dan hem nakijken, tot hij uit mijn gezichtsveld verdwenen was. Nooit heb
ik die Magneet meer gezien, nooit meer!
Ik had geen idee waar ik
was. Het was ongeveer halverwege de ochtend, dacht ik. Om zo rond één uur in
Nieuw Heeten te zijn, moest ik nu wel flink doorstappen … en dat in deze hitte:
28 graden was het … gevoelstemperatuur … in de schaduw. In de verte zag ik een
brug. ‘Mooi zo,’ dacht ik, ‘daar zou ik toch een lift moeten kunnen krijgen …’.
en dat lukte.
Een aardige vent (met een
Ford Mustang) gaf me een lift. Het was geen flikker. Een dommige oom van me (ome
Toon) had me gezegd, dat vooral homo’s
graag mooie jongens een lift geven in ruil voor een blowjob (Ik wist toen niet
eens wat een blowjob was). Maar die man van wie ik een lift kreeg had een hond,
een vrouw en drie kinderen (vertelde hij tenminste) … hij vroeg me (en dat vond ik wel een beetje raar) of ik een
vriendin had en of ik haar al es geneukt had. Ik zei dapper, dat hem dat niks
aanging. Hij had er toch ook niks mee nodig dat ik nog steeds geen vriendin had
en me alleen nog maar aftrok op ‘vieze plaatjes’?
Het was nog een klein kwartiertje
rijden naar Nieuw Heeten, zei de man. In dat kleine kwartiertje spraken wij nog
gezellig met elkaar over koetjes en kalfjes. Om klokslag één uur zette hij me
af bij de boeren in Nieuw Heeten.
Opeens kreeg ik het gevoel
dat Rob er ook al was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten