woensdag 24 februari 2016

LIFT

Dit was de dag dat ik bij de boeren in Nieuw Heeten wilde aankomen. Het was nu nog nacht, pikkedonker, maar over anderhalf uur, om half zeven zou de zon al een beetje op zijn. Ik wou zeker om één uur vanmiddag in dat piepkleine dorpje zijn, omdat anders Rob er misschien nog eerder zou zijn dan ik. O ja …. Rob … Rob was een vriend van me. Die kwam ook naar Nieuw Heeten. De boeren wisten dat nog niet maar Rob en ik hadden dat zo met elkaar afgesproken. Rob ging met de trein. Hij reisde eerst van Rotterdam naar station Deventer; het laatste stukje ging hij met de bus.
Eén uur zou ik wel niet halen want die colère brommer vertoonde weer kuren. Ging die ineens héél langzaam rijden en net als ik dan af wilde stappen ging die ineens weer sneller … en dat niet één keer … dat deed die tig keer per uur. Ik hield dit getreiter niet lang meer vol en ik sprak met mezelf af: nog twee keer accepteer ik dit en bij derde keer zou ik de brommer verzuipen in de IJssel (of hoe die waterpartij hiernaast ook moge heten).
Het leek wel of die Magneet mijn gedachten kon lezen: een uur lang reed iezonder haperen! Toen was het weer een kwartier mis: met hooguit vijf kilometer per uur … ik kwam nauwelijks vooruit. Omdat ik toch moest pissen stopte ik op een gegeven moment maar even en zette de Magneet, stationair draaiend, op zijn standaard … ik stond net even de laatste druppeltjes pis van mijn lul af te zwiepen, toen ik tot mijn grote verbazing zag hoe de Magneet van zijn standaard wipte …. en geheel automatisch wegreed … gewoon rechtdoor en tot mijn grote verbazing stuurde hij in de eerste de beste bocht keurig bij en volgde de weg langs de rivier. Ik kon niks anders doen dan hem nakijken, tot hij uit mijn gezichtsveld verdwenen was. Nooit heb ik die Magneet meer gezien, nooit meer!
Ik had geen idee waar ik was. Het was ongeveer halverwege de ochtend, dacht ik. Om zo rond één uur in Nieuw Heeten te zijn, moest ik nu wel flink doorstappen … en dat in deze hitte: 28 graden was het … gevoelstemperatuur … in de schaduw. In de verte zag ik een brug. ‘Mooi zo,’ dacht ik, ‘daar zou ik toch een lift moeten kunnen krijgen …’. en dat lukte.
Een aardige vent (met een Ford Mustang) gaf me een lift. Het was geen flikker. Een dommige oom van me (ome Toon) had me gezegd, dat vooral  homo’s graag mooie jongens een lift geven in ruil voor een blowjob (Ik wist toen niet eens wat een blowjob was). Maar die man van wie ik een lift kreeg had een hond, een vrouw en drie kinderen (vertelde hij tenminste) … hij vroeg me  (en dat vond ik wel een beetje raar) of ik een vriendin had en of ik haar al es geneukt had. Ik zei dapper, dat hem dat niks aanging. Hij had er toch ook niks mee nodig dat ik nog steeds geen vriendin had en me alleen nog maar aftrok op ‘vieze plaatjes’?
Het was nog een klein kwartiertje rijden naar Nieuw Heeten, zei de man. In dat kleine kwartiertje spraken wij nog gezellig met elkaar over koetjes en kalfjes. Om klokslag één uur zette hij me af bij de boeren in Nieuw Heeten.

Opeens kreeg ik het gevoel dat Rob er ook al was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten