maandag 29 februari 2016

BIECHTEN

Nu Rob er niet meer was vond ik er niet veel meer aan in Nieuw Heeten. Ik zou graag nog een keertje lekker vrijen met Tonia, voordat ik naar Rotterdam vertrok. Het was een mooie dag en ik dacht: ‘kom,  ik vraag of Tonia een eindje met me wil wandelen en op een rustig plekje in de bosjes langs de autoweg naar Raalte verleid ik haar.’ Alles klopte die dag behalve ‘het verleiden’. Zij wou niet met mij. Alleen zo’n zelfde neuszoentje als van gisteren wou ze geven, meer niet.
We stonden uit het zicht van voorbijgangers, tussen  struikgewas en in de schaduw van een paar kastanjes.
Tonia zei: ‘Ik vind je wel leuk, lief en aardig, maar ik ben niet verliefd op je, sorry Jee.’
Deze simpele mededeling van haar kwam bij me aan als een mokerslag. Ik dacht na gisteravond dat ze mij aardiger vond dan Rob.
‘Dan ben je zeker verliefd op Rob, hè?’
‘Gatverdamme, nee, ik houd niet van zo’n machotype. Gisterenmiddag op de hooizolder stond hij mij als het ware met zijn ogen uit te kleden en dan kom jij d’r aan en dan drukt hij me nog eens bijna plat tegen die blote bast van hem. Voor mij hoefde dat niet. Maar Rob doet gewoon wat hij wil; met mij houdt hij geen rekening!

‘Maar eh, op wie ben je dàn verliefd … àls je tenminste verliefd bent op iemand.
‘Tsja Jee, dat is een beetje moeilijk. Ik wil het je wel vertellen maar je moet me beloven, dat je het niet doorvertelt … ik heb het ook nog tegen niemand verteld. Alleen degene op wie ik verliefd ben weet het.’

‘Nou nee Tonia, ik denk dat het beter is, dat ik niet weet, op wie je verliefd bent. Waarom zou ik dat eigenlijk moeten weten. Wat schiet ik er mee op. Ik ga straks weer naar Rotterdam en jij gaat tralalalala naar je lieve vriendje en ik zit diep treurig te zijn in de trein. Misschien ga ik die gast nog wel in elkaar slaan voordat ik wegga, als ik weet wie het is. Nee, Tonia, vertel mij maar niks.’

Ze is tegen een kastanje aan gaan zitten.
‘Het is een onmogelijke liefde eigenlijk, Jee.’ zei ze bedrukt. ‘Ik ben verliefd op de nieuwe, jonge meneer pastoor hier.  Henk Schaap heet hij. Hij heeft zo’n lief gezicht, mooie blonde krullen en een fijne krachtige stem. Drie maanden geleden is hij hier in de parochie gekomen en al die tijd ben ik verliefd. Als ik naar de mis ga zit ik op de voorste bank onrustig heen en weer te wiebelen om zijn aandacht te trekken … maar hij ziet me niet zitten.
Vorige week besloot ik om te gaan biechten bij hem. Toen heb ik mijn liefde voor hem opgebiecht. Zijn reactie was verrassend, hij zei dat hij ook op mij verliefd was maar dat hij God al had beloofd om  hèm altijd trouw te blijven.
Hij zei: ’Tussen mij en God zullen wel geen gekke dingen gebeuren dus, Tonia,  word maar gerust verliefd op een ander, hoor.’
‘Nee! Ik ben verliefd op jou, Henk,’ zei ik ‘ik wil met jou. Ik ga God bidden en smeken om jou!’
‘Alleen jij, Jee, Henk, ik en God weten hier nu van.’
‘En als God en Henk elkaar nou toch trouw blijven, Tonia?’

‘Tsja, dan zit er voor mij niet veel anders op dan op een dag naar jou in Rotterdam toe te komen. Ga je daarop wachten, Jee?’ 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten